Πιάνω στη χούφτα μου για ακόμη μια φορά
το νοτισμένο χώμα από της μάνας Γης τα σπλάχνα
νιώθω τόσο ασήμαντος ειλικρινά
που μπροστά στο μεγαλείο της ζωής δεν βγάζω άχνα.
Σε τούτο το σημείο που το σύμπαν χαμογέλασε
και άστραψε στο άπειρο μια σπίθα και για μας
ότι και να συμβαίνει σκέψου πως δεν σε προσπέρασε
γι αυτό να είσαι ευγνώμων και να χαμογελάς.
Φαντάσου να μην ήμασταν και τόσο πονηροί
φαντάσου να ξεστόμιζες αυτό που αισθανόσουν
μια νέα ευκαιρία να`τανε κάθε πρωί
και να αντίκριζες κατάματα οτιδήποτε φοβόσουν
Όπου και να βρισκόσουν να ξέκλεβες λιγάκι απ`τον χρόνο
να κοίταγες ψηλά τον ουρανό
με τη χαρά του φίλου να χαιρόσουν χωρίς φθόνο
και να άρχιζες να αγαπάς το διαφορετικό.
Φαντάσου να μην ήθελες μονάχα να ακουστείς
και να`χες την ανάγκη και τον άλλο να ακούς
με όχημα φαντάσου τις σταγόνες της βροχής
να ταξίδευες σε μέρη που θα διάλεγε ο νους.
Για σκέψου , να κοίταγες βαθιά μέσα στα μάτια
κι ας νιώθεις ότι βάζεις πολύ ψηλά τον πήχη
της αγάπης να διάβαινες ξανά τα μονοπάτια
δοκίμασε το κάποτε , μπορεί και να πετύχει.
Φαντάσου ο πλούτος που παράγεις να σου ανήκει
την δουλειά σου ως ατομική πρωτοβουλία
να καταφέρει η τάξη μας να φτάσει ως τη νίκη
και να ζήσουμε σε πραγματική ελευθερία
Όπου οι άνθρωποι δεν θα`ναι ίδιοι , όμως θα`ναι ίσοι
με ίδια δικαιώματα και ίδιες ευκαιρίες
τα σύνορα , η μισαλλοδοξία και τα μίση
θα είναι ανέκδοτο φαντάσου τέτοιου τύπου νοσταλγίες.
Να`χες λίγο απ`την σπιρτάδα ενός πιτσιρικά φορτσάτου
το μυαλό σου να το`βαζες ξανά σε λειτουργία
τη Ζωή να μην σκεφτόσουνα με όρους θανάτου
να μην ήσουν τόσο εύκολη χειρίσιμη λεία.
Τι περιμένεις γαμώτο;Πες μου πια τι περιμένεις ;
λες πως είσαι ζωντανός μα κάνεις τόση ησυχία
δεν το βλέπεις; Δεν αλλάζει τίποτα γιατι επιμένεις
μες στη μίρλα , στην κλάψα και την απραγία.
Φαντάσου τα παιδιά , μάλλον σκέψου τα παιδιά
να μπορούσαν να μας πούνε όλα αυτά που ήδη ξέρουν
οι γονείς τους να αγαπιόντουσαν πραγματικά
να μην τα`φερναν στον κόσμο αφού οι ίδιοι υποφέρουν.
Να μπορούσες να διαβάσεις κάτω από το πρόσωπο μου
πίσω από το άγριο βλέμμα που διάλεξα να ντυθώ
να ήσουν εκεί που την ψυχή μου σκότωναν για το καλό μου
μα δεν έμαθαν ότι έζησα και ψάχνω να τους βρω,.
Φαντάσου πως θα φύγουμε κάποια στιγμή από δω
μα σκέψου πως για να`μαστε εδώ υπάρχει λόγος
αυτό που τώρα σου είπα το είπα να το ακούω κι εγώ
ας το σκεφτούμε καλά λοιπόν κι ας πράξουμε αναλόγως.
Για σκέψου τελικά μπορεί και να μη χρειαστεί
κι όλα αυτά που γράφω να είναι λόγια χωρίς ουσία
φαντάσου ότι κι εγώ τα έχω φανταστεί
όμως ήμουν μοναχός άρα δεν είχε σημασία.