Ήταν ο τρόπος που σου επέβαλαν ανέκαθεν να σκέφτεσαι
ο τρόπος που σου φόρτωναν πολλές πληροφορίες
από κούνια ήταν η πάγια τακτική τους να τα δέχεσαι
όλα αμάσητα,χωρίς καχυποψία κι απορίες
Άκου,βλέπε,σώπα,ξόδευε και μη μιλάς πολύ
είμαστε εδώ να σου δημιουργούμε ψεύτικες ανάγκες
του συστήματος,αυτό ήταν πάντα το γερό χαρτί
τηλεόραση,μπουζούκια,Πρετεντέρηδες και Τράγκες.
Δεύτερο αυτοκίνητο και τρίτο εξοχικό
βλαχοκαγκουριά εξάτμιση και μπάλα να ξεσπάσουμε
κι από Δευτέρα `` μάλιστα ότι πεις αφεντικό``
κι ας τους άλλους,δεν μας νοιάζει,πιάσε ένα φραπέ να αράξουμε.
Βόλεμα στο βόλεμα,του μέλλοντος κομπόδεμα,
ταβλάκι,γκομενάκια,κάθε μέρα Κυριακή
κανά χαπάκι για την θλίψη,στη μελαγχολία ξόδεμα
και δάνειο για κάθε σου στιγμή κι αναπνοή
Φροντιστήριο για τα ρομπότ παιδιά σου και με γειά σου
το καινούργιο σου κουστούμι,ενδυμασία της σιωπής
εκφραστής αποθημένων απ`την Αμερικανιά σου
κάτι φταίει μικρό μου πιόνι και ψάξε να το βρεις...
Ίσως φταίει που μας βγήκες στην πορεία πουτανιάρης
Ίσως φταίει που η τύχη,σου γελούσε πιο συχνά
Ίσως φταίει που σ`άφησα κι εγώ να σουλατσάρεις
να γυρνάς στη γειτονιά μου με τη φάτσα του γαμιά. (2)
Από νεόπλουτος,νεόπτωχος μα τώρα στη λεζάντα
του φασίστα από μόδα του λεβέντη μπρατσαρά
η εποχή αποκάλυψε αυτό που ήσουν πάντα
μια σκατόψυχη κουφάλα,κλασσικού Ελληναρά
Εμένα ξέχναμε,πάντα μου βρωμάγανε τα χνώτα σου
είμαι απέναντι μαζί με αυτούς που τώρα κυνηγάς
αφού διάλεξες πορεία τώρα πρόσεχε τα φώτα σου
κάποιοι θα σου χυμίξουν τη στιγμή που θα ξυπνάς
Κι από εδώ και πέρα,έχω πόλεμο μαζί σου
με όλους τους πρώην αμέτοχους και νυν κουμανταδόρους
κι αφού ξέρω πως μ`ακούς καλά εσύ και οι όμοιοι σου
κάποτε το αθώο αίμα θα πνίξει τους αιμοβόρους
Ψάξε βρες,αν σου`χει μείνει τσίπα από το χθες
κι άμα ξεκάβλωσες απ`την παραμύθα που σε χώσανε
πως σκέφτεσαι,ποιος είσαι,που ανήκεις και τι θες
ποιοι σε βάλανε στις άγνοιας το δώμα και κλειδώσανε
Τι φταίει ? Κανένα στόμα ακόμα δεν το λέει
κι η αρρώστια εξαπλώνεται στην πόλη που κοιμάται
σε μια χώρα που γονατιστή παρακαλάει και κλαίει
μα μέχρι κι ο θεός της την ξεχνά,δεν τη λυπάται...
*Από το επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ των Φράξια που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.
ο τρόπος που σου φόρτωναν πολλές πληροφορίες
από κούνια ήταν η πάγια τακτική τους να τα δέχεσαι
όλα αμάσητα,χωρίς καχυποψία κι απορίες
Άκου,βλέπε,σώπα,ξόδευε και μη μιλάς πολύ
είμαστε εδώ να σου δημιουργούμε ψεύτικες ανάγκες
του συστήματος,αυτό ήταν πάντα το γερό χαρτί
τηλεόραση,μπουζούκια,Πρετεντέρηδες και Τράγκες.
Δεύτερο αυτοκίνητο και τρίτο εξοχικό
βλαχοκαγκουριά εξάτμιση και μπάλα να ξεσπάσουμε
κι από Δευτέρα `` μάλιστα ότι πεις αφεντικό``
κι ας τους άλλους,δεν μας νοιάζει,πιάσε ένα φραπέ να αράξουμε.
Βόλεμα στο βόλεμα,του μέλλοντος κομπόδεμα,
ταβλάκι,γκομενάκια,κάθε μέρα Κυριακή
κανά χαπάκι για την θλίψη,στη μελαγχολία ξόδεμα
και δάνειο για κάθε σου στιγμή κι αναπνοή
Φροντιστήριο για τα ρομπότ παιδιά σου και με γειά σου
το καινούργιο σου κουστούμι,ενδυμασία της σιωπής
εκφραστής αποθημένων απ`την Αμερικανιά σου
κάτι φταίει μικρό μου πιόνι και ψάξε να το βρεις...
Ίσως φταίει που μας βγήκες στην πορεία πουτανιάρης
Ίσως φταίει που η τύχη,σου γελούσε πιο συχνά
Ίσως φταίει που σ`άφησα κι εγώ να σουλατσάρεις
να γυρνάς στη γειτονιά μου με τη φάτσα του γαμιά. (2)
Από νεόπλουτος,νεόπτωχος μα τώρα στη λεζάντα
του φασίστα από μόδα του λεβέντη μπρατσαρά
η εποχή αποκάλυψε αυτό που ήσουν πάντα
μια σκατόψυχη κουφάλα,κλασσικού Ελληναρά
Εμένα ξέχναμε,πάντα μου βρωμάγανε τα χνώτα σου
είμαι απέναντι μαζί με αυτούς που τώρα κυνηγάς
αφού διάλεξες πορεία τώρα πρόσεχε τα φώτα σου
κάποιοι θα σου χυμίξουν τη στιγμή που θα ξυπνάς
Κι από εδώ και πέρα,έχω πόλεμο μαζί σου
με όλους τους πρώην αμέτοχους και νυν κουμανταδόρους
κι αφού ξέρω πως μ`ακούς καλά εσύ και οι όμοιοι σου
κάποτε το αθώο αίμα θα πνίξει τους αιμοβόρους
Ψάξε βρες,αν σου`χει μείνει τσίπα από το χθες
κι άμα ξεκάβλωσες απ`την παραμύθα που σε χώσανε
πως σκέφτεσαι,ποιος είσαι,που ανήκεις και τι θες
ποιοι σε βάλανε στις άγνοιας το δώμα και κλειδώσανε
Τι φταίει ? Κανένα στόμα ακόμα δεν το λέει
κι η αρρώστια εξαπλώνεται στην πόλη που κοιμάται
σε μια χώρα που γονατιστή παρακαλάει και κλαίει
μα μέχρι κι ο θεός της την ξεχνά,δεν τη λυπάται...
*Από το επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ των Φράξια που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.
