Πέρασαν χρόνια από κείνο το παιδί
που ανέμελο γυρνούσε σε δρόμους και πλατείες
που την τιμωρία σφήνωναν στα αυτιά του συμβουλή
με φοβία στην ψυχή του από αλλονών τις αμαρτίες
Κοιτάζω,καμιά φορά δειλά μες στον καθρέφτη
κι αναπνοή μου κόβεται με αυτό που αντικρύζω
τα χρόνια μου περίτρανα αποδείξαν έναν ψεύτη
και δεν βρίσκω κάτι φρέσκο πάνω μου για να ελπίζω
Μα είναι αργά,απόψε κι αν σου φώναξα δεν ήρθες
την ψυχή σου κάπου αλλού την έχωσες και βρήκες
μια παρηγοριά αυταπάτη,ένα ακόμα υποκατάστατο
το όνειρο σου , να φαντάζει τρισδιάστατο
Κι εγώ,που θέλω να αναπνεύσω λίγο ακόμα
ρίχνω λίγο απ`το κρασί για αυτούς που χάθηκαν στο χώμα
πίνω μια γουλιά,τοκογλύφος μες στην ζάλη μου
έτσι για το γαμώτο,για να βγει το βράδυ μου.
Έχω αλλάξει,δεν είμαι όπως με γνώρισες να ξέρεις
πάει ο Γιάννης ο τρελός που σε έκανε να υποφέρεις
κι όσα δεν κατάφερα ποτέ να σου τα ψιθυρίσω
γίναν στίχοι,γίναν ποιήματα κι έτσι θα συνεχίσω.
Έχει απόψε μια γλυκιά δροσούλα που ξυπνάει μνήμες
είναι και το `` Μινοράκι`` που παίζει απ`το ραδιόφωνο
με πάνε όταν νικούσα τις φοβίες και τις φήμες
κάπου πίσω,όταν πρωτοέπιανα μικρόφωνο.
Όσα ένιωθα,όσα ήθελα όλα πήρανε το δρόμο τους
κι ηρέμησα επιτέλους,δεν με νοιάζει πια τι σκέφτεσαι
είναι εδώ όσοι τον πόνο μου,ταυτίζουν με τον πόνο τους
κι αν μίλησες πισώπλατα μου θα`πρεπε να ντρέπεσαι.
Κοπιάστε...Κερνάω απόψε όλα τα `` σ`αγαπώ``
που ξεστομίζατε σαν απειλή καλά μασκαρεμένη
κι όπως σας γαμούσα με τους στίχους μου,θα σας γαμώ
μες στο άδειο σας κεφάλι μια ρουκέτα καρφωμένη.
Παράσιτα αποβλακωμένα,ακούστε με καλά
και μετά συναντηθείτε και ξεράστε την χολή σας
το hip hop σας,βάλτε το στον πάτο σας βαθιά
το δικό μου θα ουρλιάζει πάντα μέσα στην σιωπή σας.
Και πάμε παρακάτω,τώρα τίποτα δεν θέλω
ούτε να με καταλάβεις,σου λέω δεν έχω πρόθεση
απέχω με τους Φράξια από τούτο το μπουρδέλο
και πως αντιλαμβάνομαι το ραπ,δικιά μου υπόθεση.
Καληνύχτα,και πάρτε αγκαλιά της αυταπάτες σας
εγώ απλώς μια βόλτα πέρασα να τις τσακίσω
μην τρελένεστε,η απάθεια μαστίγωσε τις πλάτες σας
και θα με βρίσκετε μπροστά σας μέχρι να ψοφήσω...
που ανέμελο γυρνούσε σε δρόμους και πλατείες
που την τιμωρία σφήνωναν στα αυτιά του συμβουλή
με φοβία στην ψυχή του από αλλονών τις αμαρτίες
Κοιτάζω,καμιά φορά δειλά μες στον καθρέφτη
κι αναπνοή μου κόβεται με αυτό που αντικρύζω
τα χρόνια μου περίτρανα αποδείξαν έναν ψεύτη
και δεν βρίσκω κάτι φρέσκο πάνω μου για να ελπίζω
Μα είναι αργά,απόψε κι αν σου φώναξα δεν ήρθες
την ψυχή σου κάπου αλλού την έχωσες και βρήκες
μια παρηγοριά αυταπάτη,ένα ακόμα υποκατάστατο
το όνειρο σου , να φαντάζει τρισδιάστατο
Κι εγώ,που θέλω να αναπνεύσω λίγο ακόμα
ρίχνω λίγο απ`το κρασί για αυτούς που χάθηκαν στο χώμα
πίνω μια γουλιά,τοκογλύφος μες στην ζάλη μου
έτσι για το γαμώτο,για να βγει το βράδυ μου.
Έχω αλλάξει,δεν είμαι όπως με γνώρισες να ξέρεις
πάει ο Γιάννης ο τρελός που σε έκανε να υποφέρεις
κι όσα δεν κατάφερα ποτέ να σου τα ψιθυρίσω
γίναν στίχοι,γίναν ποιήματα κι έτσι θα συνεχίσω.
Έχει απόψε μια γλυκιά δροσούλα που ξυπνάει μνήμες
είναι και το `` Μινοράκι`` που παίζει απ`το ραδιόφωνο
με πάνε όταν νικούσα τις φοβίες και τις φήμες
κάπου πίσω,όταν πρωτοέπιανα μικρόφωνο.
Όσα ένιωθα,όσα ήθελα όλα πήρανε το δρόμο τους
κι ηρέμησα επιτέλους,δεν με νοιάζει πια τι σκέφτεσαι
είναι εδώ όσοι τον πόνο μου,ταυτίζουν με τον πόνο τους
κι αν μίλησες πισώπλατα μου θα`πρεπε να ντρέπεσαι.
Κοπιάστε...Κερνάω απόψε όλα τα `` σ`αγαπώ``
που ξεστομίζατε σαν απειλή καλά μασκαρεμένη
κι όπως σας γαμούσα με τους στίχους μου,θα σας γαμώ
μες στο άδειο σας κεφάλι μια ρουκέτα καρφωμένη.
Παράσιτα αποβλακωμένα,ακούστε με καλά
και μετά συναντηθείτε και ξεράστε την χολή σας
το hip hop σας,βάλτε το στον πάτο σας βαθιά
το δικό μου θα ουρλιάζει πάντα μέσα στην σιωπή σας.
Και πάμε παρακάτω,τώρα τίποτα δεν θέλω
ούτε να με καταλάβεις,σου λέω δεν έχω πρόθεση
απέχω με τους Φράξια από τούτο το μπουρδέλο
και πως αντιλαμβάνομαι το ραπ,δικιά μου υπόθεση.
Καληνύχτα,και πάρτε αγκαλιά της αυταπάτες σας
εγώ απλώς μια βόλτα πέρασα να τις τσακίσω
μην τρελένεστε,η απάθεια μαστίγωσε τις πλάτες σας
και θα με βρίσκετε μπροστά σας μέχρι να ψοφήσω...
